TODI

De mijnsite van Beringen is de grootste industriële erfgoedsite in Vlaanderen en uniek in Europa.
Er woonden vele duizenden mijnwerkers in de mijncity van Beringen.
Vanaf het begin van de twintigste eeuw verruilden ze dagelijks het daglicht voor de donkere mijnschacht, om er steenkool uit de wanden en de grond te hakken.
 

De kolenmijn had grote hoeveelheden water nodig om de opgegraven steenkool te wassen.
Water was toen ook al kostbaar, zodat hergebruik noodzakelijk bleek.
Bovendien kon het met slib en steengruis vervuilde water van de steenkoolwasserij niet zomaar in de beek geloosd worden.

Er werden indikkers gebouwd (grote betonnen kuipen) om het afval dat in het water zat af te scheiden, waardoor het water gerecupereerd kon worden.
Het overblijvende slib werd op de terril gepompt (een kunstmatige heuvel ontstaan door de ophoping van gruis en afval.)
Beide bestaande indikkers zijn ondertussen tot historisch monument uitgeroepen door hun industrieel-archeologische waarde.
De kleine indikker, 9 meter hoog en 22 meter doorsnee, dateert al uit 1958.

Onder de noemer be-MINE werd deze plek nieuw leven ingeblazen als een toeristisch-recreatief project, waarvan TODI deel uitmaakt.
TODI plaatste in de kleine indikker de filterinstallatie van het duikbassin, met onder andere een biologische filtervijver die bestaat uit poreus gesteente waartussen zich ontelbare bacteriën kunnen nestelen.
Boven op de filter groeien moerasplanten, die leven van de reststoffen die ontstaan wanneer de waterzuiverende bacteriën organisch afval uit het water verwerken.

De grote indikker werd gebouwd in 1983. Het is een trechtervormige constructie van 12 meter hoog en een diameter van 43 meter.
In december 2015 startte TODI met het leegpompen en schoonmaken van deze constructie, met het duikbassin als resultaat.