De borstvinnen die de engelhaai zijn naam geven, zijn waarschijnlijk het eerste dat je opvalt, deze vinnen zitten nl. niet aan het hoofd zoals bij roggen.
De buikvinnen zijn op dezelfde manier afgeplat en breiden naar buiten uit vanaf het lichaam.
 

De mond bevindt zich op het uiterste puntje van de snuit en aan de binnenkant zitten echt enge tanden.
De tanden hebben de vorm van driehoeken, zijn extreem scherp en komen uit op naaldachtige punten.
Aan weerszijden van de mond zijn barbels, die whiskerlike antennes ruiken de chemische reacties van de prooien langs de bodem van de oceaanbodem.

Langs de zijkant van het hoofd zijn kieuwspleten waardoor de engelhaai kan ademen.
De positionering van de kieuwspleten vertegenwoordigt een ander belangrijk verschil met roggen en haaien, die kieuwspleten aan de onderkant van hun hoofd hebben.

In tegenstelling tot veel andere haaien die constant moeten zwemmen om water over hun kieuwspleten te trekken , gebruikt de engelhaai zijn spieren om water over de kieuwspleten te trekken in een rustpositie.
Deze haai heeft ook een spiracle, of een buis achter de ogen die water naar binnen kan trekken als de bek van de haai gesloten is.
 

Engelhaaien onderscheiden zich ook van andere haaien vanwege hun staartvin en staart.
De meeste haaienstaarten zijn topzwaar, wat betekent dat de bovenste lob van de vin groter is dan de tweede.
 

Het tegenovergestelde geldt voor engelhaaien. Ze hebben een langere onderkwab, wat hen kan helpen bij een snelle aanval wanneer ze hun prooi van onderaf aanvallen.
 

Hier een filmpje van de Angel Shark op Youtube. (0:31min)
(Fotograaf: Eleonora)
 
 

Kijk hier voor onze “Top 10 Hotlist”.